O σκοπός ήταν να ψαρεύαμε καμιά δύο ώρες και μετά να φέυγαμε για τις δουλειές μας.Μία εβδομάδα τώρα με είχε φάει η περιέργια.Το μέρος το είχαμε ψαρέψει με τον Γιώργο και είχε δείξει καλά σημάδια με το εγγλέζικο.
Βραχαδούρα έξω,με διάσπαρτα βράχια ανάμεσα σε πέτρες στον βυθό.Γύλοι και χειλούδες είχαν επιστρέψει πίσω,αλλά είχε χτυπήσει και ένας κακαρέλος παπούς,και σε ένα 2,5 ωρο ψάρεμα όλο κι όλο.
Αλλά με είχε φάει...Ηθελα να το ψαρέψω με spinning.Η βραδιά είχε ενα σχεδόν γεμάτο φεγγάρι,ο αέρας ένα ελαφρύ βοριαδάκι και το βαρόμετρο στα 1016.χμμμ.Στις 5 παρκάραμε και μόλις βγήκαμε από το αυτοκίνητο είπαμε την ίδια κουβέντα <λουτσοβραδυά!>Πράγματι αυτός ήταν ο πρώτος στόχος μας,αλλά όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεος γελα...
Οι πρώτες βολές δεν άργησαν να γίνουν.Αναγνωριστικά πρωτα με τεχνητό για πολύ ρηχά μήν τυχών και έχουμε σκαλώματα μέσα στην νύχτα.Αλλαγή σε max rap άσπρο.Στην δέυτερη βολη και αφου έχει κάνει τα 3/4 της διαδρομής επίθεση με λύσα στον αφρό!Μεχρι να καταλάβει τι είχε γίνει το ψάρι,το είχα ήδη στρέψει προς τα εμένα,δίνοντας μου να νομιζω οτι δεν ξεπερνούσε το κιλό.Μόλις όμως έποιασε το νόημα...άρχισε το πάρτυ!Ο Γιαννος πετάχτηκε σαν γατί με την απόχη στα χέρια,και οι δύο μαζί παρακολουθούσαμε το ψάρι μία να πετάγεται έξω απο το νερό,μία να ακούμε τα φρένα να τσιρίζουν,και μία να προσπαθεί να πάρει κεφάλι να τριφτεί στα βράχια.Αδρεναλίνη στο φούλ!Τελικά μετά από κάμποση ώρα μπήκε στην απόχη,μετά απο μία επιδέξια κίνηση του Γιάννη.Μεγάλο πράγμα να ξέρει ο άλλος να αποχιάζει...
Ηταν 3 κιλά ακριβώς και ήταν πανέμορφο!Συνεχίσαμε να σπινάρουμε χωρίς αποτέλεσμα όμως.Εκοψε το αεράκι,βγήκε και ο ήλιος και το σήμα τις επιστροφής δόθηκε.Τα μαζέψαμε και δώσαμε ραντεβού κάποια άλλη στιγμή.
Σπίτι πλέον έγινε λουκούμι στο φούρνο!
Οι πρώτες βολές δεν άργησαν να γίνουν.Αναγνωριστικά πρωτα με τεχνητό για πολύ ρηχά μήν τυχών και έχουμε σκαλώματα μέσα στην νύχτα.Αλλαγή σε max rap άσπρο.Στην δέυτερη βολη και αφου έχει κάνει τα 3/4 της διαδρομής επίθεση με λύσα στον αφρό!Μεχρι να καταλάβει τι είχε γίνει το ψάρι,το είχα ήδη στρέψει προς τα εμένα,δίνοντας μου να νομιζω οτι δεν ξεπερνούσε το κιλό.Μόλις όμως έποιασε το νόημα...άρχισε το πάρτυ!Ο Γιαννος πετάχτηκε σαν γατί με την απόχη στα χέρια,και οι δύο μαζί παρακολουθούσαμε το ψάρι μία να πετάγεται έξω απο το νερό,μία να ακούμε τα φρένα να τσιρίζουν,και μία να προσπαθεί να πάρει κεφάλι να τριφτεί στα βράχια.Αδρεναλίνη στο φούλ!Τελικά μετά από κάμποση ώρα μπήκε στην απόχη,μετά απο μία επιδέξια κίνηση του Γιάννη.Μεγάλο πράγμα να ξέρει ο άλλος να αποχιάζει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου