Σε τεσσερα βίντεο συγκεντρωμένα ολιγολεπτα και κατανοητα όλα οσα πρέπει να ξέρουμε για τους μηχανισμους. Απο τα εξαρτήματα και τα φρένα τους μέχρι τα μεγέθη και πως ταιριάζουν με τα καλάμια!
Σε τεσσερα βίντεο συγκεντρωμένα ολιγολεπτα και κατανοητα όλα οσα πρέπει να ξέρουμε για τους μηχανισμους. Απο τα εξαρτήματα και τα φρένα τους μέχρι τα μεγέθη και πως ταιριάζουν με τα καλάμια!
Πολλές φορές τα πλανάκια που κυκλοφορούν από εταιρίες είναι εφοδιασμένα με δύο διαφορετικά αγκίστρια. Με μονό αγκίστρι που ονομάζετε assist hook στο εμπρός μέρος, και με σαλαγγιά (το τριπλό αγκίστρι δηλαδή) στο πίσω μέρος. Για να καταλάβουμε γιατί το κάνουν αυτό οι εταιρίες πρέπει να δούμε πρώτα την λειτουργία των δύο διαφορετικών αγκιστριών. Εδώ να διευκρινίσουμε ότι μιλάμε για πλανάκια με μικρό βάρος 5/10/20/30 γραμμάρια και όχι μεγαλύτερα που φορούν μόνο assist hook.
1.Assist hook
Είναι ένα μονό αγκίστρι δεμένο με νήμα (assist cord) σε ένα ανοιχτό κρίκο (split ring). To split ring περνά στον εμπρός κρίκο του πλάνου. Είναι πιο αεροδυναμικό από την σαλαγγιά και πιο χοντρό σε πάχος. Το μήκος του είναι συνήθως το πολύ έως στην μέση του πλάνου ώστε αγκίστρι και σαλαγγιά να μην μπερδεύονται αν διπλώσουν στην μέση. Κρατά πιο γερά μεγαλύτερα ψάρια αλλά είναι και πιο ευπαθή στο ξαγκίστρωμα από μικρότερα ή με πιο μαλακό στόμα ψάρια.
2. Σαλαγγιά
Είναι τρία αγκίστρια ενωμένα μαζί στο σώμα τους, σχηματίζοντας οι αιχμές τους ένα τρίγωνο. Τοποθετείτε λόγω σχήματος στον πίσω κρίκο του πλάνου. Το μέγεθος είναι ανάλογο του πλάνου. Το πάχος του σύρματος είναι αναλογικά μικρότερο από το αντίστοιχο assist.
Προσωπικά αν τα πλανάκια δεν έρχονται από το εργοστάσιο και με τα δύο, assist και σαλαγγιά, τα τοποθετώ εγώ για δύο λόγους.
Ο πρώτος και ο κύριος είναι το λεγόμενο διπλάρωμα. Όταν ένα ψάρι καρφωθεί από ένα από τα δύο, στην προσπάθειά του να ελευθερωθεί θα μετακινήσει τον πλάνο και θα πιαστεί και από το άλλο, σιγουρεύοντας το ψάρι και έτσι έχουμε πολύ περισσότερες πιθανότητες να το βγάλουμε.
Είναι πολλές φορές όμως που τα ψάρια είναι επιφυλακτικά και θα δαγκώσουν το πίσω μέρος ενός πλάνου. Εδώ η σαλλαγγιά βοηθά πολύ έχοντας που λιγότερα χαμένα ψάρια λόγω της παρουσίας της αλλά και με το στόμα των ψαριών καρφωμένο και στο πάνω και στο κάτω χείλος, πολύ καλύτερα από το μονό assist.
Αυτοί είναι η χρήση των δύο διαφορετικών αγκιστριών, δοκιμάστε το και σίγουρα θα δείτε δια φορά στο ψάρεμα σας!
TO ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ LUREBITES TO 2018
H σειρά
καλαμιών Luregame ανήκει σύμφωνα με την ίδια την HTO στα entry level, σε αυτά
δηλαδή που προτείνει να χρησιμοποιηθούν από μέσους-αρχάριους ψαράδες με τεχνητά
δολώματα. Εδώ θα δούμε το βενιαμίν της σειράς με c.w. 5-25γρ.
Η σειρά
Luregame αριθμεί τέσσερα μοντέλα με διαφορετικό μήκος και c.w : τo μοντέλο ΜΗ
με μήκος 9'6"(2,93μ) και c.w. 10-50 γρμ, τo μοντέλο Μ με μήκος
9'0"(2,74μ) και c.w. 10-40 γρμ και το μοντέλο ΜL με μήκος 8'6"(2.62μ)
και c.w. 8-35 γρμ.. To καλάμι που είχαμε στα χέρια μας χαρακτηρίζεται σαν L και
είναι το μικρότερο μοντέλο με μήκος 8'0"(2,43μ) και c.w. 5-25 γρ.
Όπως βλέπουμε στη σειρά των καλαμιών
δεν αλλάζει απλά το c.w. αλλά και το μήκος τους. Είναι σχεδιασμένα δηλαδή για να
καλύψουν ένα ευρύ φάσμα στο ψάρεμα με τεχνητά , από το ελαφρύ έως το βαρύ
spinning.
Τεχνικά
χαρακτηριστικά
Το 5-25
είναι δίσπαστο καλάμι και έχει μήκος 2,43μ. μετρημένο από εμάς ανοιχτό και
1,25μ. κλειστό για μεταφορά. Το βάρος του είναι στα 156 γραμμάρια, στoν μέσο
όρο περίπου της κατηγορία του. Η απόσταση της βάσης του μηχανισμού έως το τέλος
του butt είναι 32 πόντους δίνοντας μας πολύ καλή λαβή για τον χειρισμό των
τεχνητών. Η βάση του μηχανισμού είναι της ΗΤΟ και βιδώνει από κάτω με ένα
μεγάλο σε μέγεθος κομμάτι eva, και όχι απλά ένα δαχτυλίδι.
Ακριβώς πάνω
από την λαβή υπάρχει και ένα ανοξείδωτο lure holder, πολύ χρήσιμο στις
μετακινήσεις μας για να κρεμάμε το τεχνητό χωρίς να ταλαιπωρούμε τους οδηγούς.
Οι οδηγοί είναι απλοί ανοξείδωτοι με ένα μεγάλο πρώτο και μικρότερους τους
υπόλοιπους.
Η βαφή του blank είναι μαύρη με
ανοξείδωτους δακτύλιους να σπάνε την μονοτονία στη λαβή και το κόκκινο λογότυπο
της εταιρίας να ξεχωρίζει στον κορμό. Ούτε πολύ λιτό αλλά ούτε και πολύ
φορτωμένο δηλαδή.
Οι πρώτες
εντυπώσεις
Όταν ήρθε η ώρα για να το ταιριάξω
με μηχανισμό αποφάσισα να του βάλω ένα Shimano Catana 2500 με νήμα ΡΕ 1, καθώς
κοστολογικά ανήκει και αυτός στην entry κατηγορία και ήθελα να δω την
συμπεριφορά του καλαμιού σε αντίστοιχα μοντέλα. Όντως στα ψαρέματα που
ακολούθησαν το σετ ταίριαξε απόλυτα και από την άποψη του βάρους στο ζύγισμα
του καλαμιού αλλά και του μεγέθους.
Η λαβή έχει το σωστό μήκος για να
δουλεύουμε τα σκληρά τεχνητά και τα τύπου wtd χωρίς να μας πιάνει ο καρπός μας
με την μύτη του καλαμιού μας χαμηλά. Το σωστό ζύγισμα φάνηκε όμως και στα jerk
με το καλάμι ψηλά και πραγματικά με εξέπληξε ευχάριστα για καλάμι αυτής της
κατηγορίας τιμής.
Ανταπόκριση
στα τεχνητά.
Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο
μυαλό μου όταν το έπιασα ήταν η συμπεριφορά του στις 4 κύριες κατηγορίες
τεχνητών. Στα minnow, wtd, soft bait και πλανάκια. Το δοκίμασα και σε ψάρεμα
για καλαμάρια αλλά δεν είναι κατασκευασμένο για τέτοια χρήση και η πληροφορία
που έφτανε στην μύτη από την καλαμαριέρα ήταν λιγοστή, οπότε δεν έχει νόημα να
επεκταθώ παραπάνω. Στα minnow είχε πολύ καλή συμπεριφορά και σε βολές από 8 εως
23 γραμμάρια τα πήγε περίφημα παρά το φαινομενικά κοντό του μήκος.
Στα twich έχει αρκετή δύναμη το butt
ώστε να δίνει σωστά την αλλαγή της κατεύθυνσης τους και στην συνεχόμενη
ανάκτηση έχεις το χαρακτηριστικό τρέμουλο από το wobble, το κούνημα της ουράς
δεξιά-αριστερά. Στις σιλικόνες τώρα από 7 έως 20 γραμμάρια έχεις τέλεια
αίσθηση, είτε με ίσια ουρά είτε με τακουνάκι όπως είναι οι Artic Eel της ΗΤΟ
όπου πραγματικά στα 10 γραμμάρια έκανε την διαφορά στα ψαρέματα κοντά στον
βυθό.
Jigs &
wtd
Στα πλανάκια τώρα δουλεύει καλά από
τα 5 έως τα 15 γραμμάρια.Το δοκίμασα αρκετές φορές και με 20 γραμμάρια αλλά δεν
έχει την δύναμη να τα χτυπήσει σωστά οπότε η συνεχόμενη ανάκτηση ήταν
μονόδρομος και εκεί ήρθαν και τα strike.
Εκεί όμως που έβγαλε τον αληθινό του
χαρακτήρα ήταν στα wtd. Είτε είναι τα 7,8γρ του μικρού Glide είτε τα 26 του
Canine δεν έχει κανένα πρόβλημα και να τα ρίξει αλλά και να τα δουλέψει. Και
όταν εννοώ να τα δουλέψει εννοώ το δεξιά-αριστερά και όχι απλά skipping δηλαδή
να έρχονται πλατσουρίζοντας στα κύματα.
Συμπεριφορά
στην μάχη
Εδώ ένιωσα
και την δεύτερη έκπληξη κρατώντας το Luregame στα χέρια μου. Στο ψάρεμα στο
βυθό απομάκρυνε με ασφάλεια τα ψάρια από τις κρυψώνες τους, όπως στείρες και
ροφόπουλα που μετά από μια γρήγορη φωτογραφία επέστρεφαν πάλι πίσω στην
θάλασσα. Σε βραδινό ψάρεμα ήρθαμε αντιμέτωποι με κιλίσιους λούτσους και η
προοδευτική παραβολή του κάρφωσε σωστά και κούρασε γρήγορα το ψάρι σχεδόν χωρίς
να ακούσουμε φρένα.
Αποκορύφωμα ήταν ένα καλό
καρβούνι που, όπως θα δείτε και στο βίντεο παρακάτω, απολαύσαμε μια όμορφη
μάχη. Το καλάμι είχε απόθεμα δύναμης ώστε με το τέλος του δεύτερου κεφαλιού του
ψαριού να το γυρίσει και να το φέρει κοντά σχετικά εύκολα και χωρίς να χάσω
καθόλου την σιγουριά μου για την έκβαση της μάχης.
Γενικά συμπεράσματα
Νομίζω η λέξη τίμιο είναι η
χαρακτηριστικότερη για να περιγράψω το Luregame. Αν θέλουμε ένα καλάμι που να
τα κάνει όλα δεν υπάρχει και σίγουρα δεν θα το ψάξουμε σε αυτήν την κατηγορία
τιμής κάτω των 100 ευρώ. Είναι ενα καλάμι που μπορούμε να ψαρέψουμε με αξιώσεις
τα περισσότερα κυνηγόψαρα των ελληνικών ακτών, όπως λούτσους, λαβράκια και
γοφάρια, αλλά και να το χρησιμοποιήσουμε με ελαφρύτερα δολώματα για το ψάρεμα
π.χ. του κοκκαλιού.
Δίνει την απάντηση στο ερώτημα του
αρχάριου τι καλάμι να διαλέξει , βάζοντάς τον στον κόσμο του ψαρέματος με
τεχνητά δολώματα σε σωστές βάσεις. Ήπιος χαρακτήρας χωρίς να είναι τεχνικά δύσκολο
όπως πολύ μακρύ ή με πολύ νευρική μύτη, θα γίνει ένας αξιόπιστος σύντροφος στα
ψαρέματα μας!
Με τόσες
χιλιάδες χιλιόμετρα ακτογραμμών ήταν θέμα χρόνου να εκτοξευτεί το spinning και στην χώρα μας. Πλέον μπορείς να βρεις spinner σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, από βράχια και κάβους
μέχρι λιμάνια και παραλίες. Στο κάθε μέρος και αναλόγως την εποχή θα δουλέψουν
διαφορετικά τεχνητά.
Υπάρχουν
όμως και μέρη τα οποία χρειάζονται τεχνητά με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά γιατί
αλλιώς απλά δεν μπορούμε να ψαρέψουμε. Τέτοια μέρη είναι τα ρηχά και όταν λέμε
ρηχά εννοούμε μισό μέτρο νερό όπου αν δεν χρησιμοποιήσουμε τα κατάλληλα τεχνητά
εκτός από την μη απόδοση, θα κλαίμε και
μια περιουσία...
Τύποι βυθών
Υπάρχουν τρεις τύποι ρηχών βυθών. Ο πρώτος είναι παραλία με κάποιο καλό βάθος ή ρίβα που όμως στα τελευταία μέτρα ρηχαίνει πολύ. Ο δεύτερος είναι ο μεικτός βυθός με διάσπαρτα βράχια και πλάκες που πολλές φορές ξενερίζουν.
Ο τρίτος είναι ρηχές
αμμουδερές παραλίες με φύκια ή εκβολές και λιμνοθάλασσες. Σε αυτούς τους τόπους
μπορούμε να συμπεριλάβουμε και ένα λιμανάκι με τα ίδια χαρακτηριστικά βυθού. Σε
όλες τις περιπτώσεις όμως δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τεχνητά που
βυθίζονται παραπάνω από πενήντα πόντους, για τον απλούστατο λόγο ότι θα μας
πιαστεί στον βυθό. Μάλιστα, πολλές φορές το καλύτερο θα ήταν να μην έχουν
καθόλου βύθισμα.
Μία
αυτονόητη λύση για πολλούς που ψαρεύουν σε ρηχά νερά είναι τα waders ή αλλιώς αδιάβροχες ολόσωμες φόρμες. Με κόστος
όσο δύο με τρία καλά τεχνητά, η απόσβεση έρχεται γρήγορα καθώς μας αφήνουν να
ψαρεύουμε μέσα στο νερό οπότε είτε τα τεχνητά δεν σκαλώνουν, είτε τα φτάνουμε
για να τα ξεσκαλώσουμε. Εκτός όμως αυτού, η άνεση που μας δίνουν κρατώντας μας
στεγνούς, μας αφήνουν να ψαρέψουμε απερίσπαστοι.
Στοχεύοντας είδη ψαριών
Ψάρια όπως τα λαβράκια, οι λίτσες, τα κοκκάλια, τα γοφάρια, ακόμα και οι ζαργάνες αρέσκονται να κυνηγούν στα ρηχά είτε με ενέδρες, είτε στριμώχνοντας το ψιλό έξω έξω ώστε να μην μπορεί να ξεφύγει. Ακόμα και λούτσους έχω πετύχει να σουλατσάρουν πριν το ξημέρωμα σε πολύ ρηχή παραλία που συνόρευε με βαθιά νερά κοντά της. Ο κυρίαρχος όμως κυνηγός δεν είναι άλλος από το λαβράκι, που συναντάτε από άκρη σε άκρη στις ρηχοπατιές της χώρας μας.
Αυτό το ψάρι ήταν το
κίνητρο να ασχοληθώ με το ψάρεμα στα ρηχά, άσχετα αν στην πορεία η ποικιλία των
ψαριών που έπιασα ήταν πολύ μεγαλύτερη από όσο φανταζόμουν. Ποιος είναι όμως ο
λόγος που προτρέπω να ψαρέψετε στα ρηχά; Αυτός είναι οι συνθήκες που
διαμορφώνονται σε αυτά τα μέρη και βοηθούν στο να ξεγελάσουμε εύκολα τα ψάρια.
Με πιο απλά λόγια, το κύμα και η ανακατωσούρα είναι πάντα σύμμαχος μας,
επιτρέποντας να ξεγελάσουμε ακόμα και ψάρια σεβαστού μεγέθους, που σε άλλες
περιπτώσεις είναι τραβηγμένα στα βαθιά. Πάμε όμως τώρα να δούμε πως μπορούμε να
διαλέξουμε τέτοια τεχνητά που θα ψαρέψουν σε αυτές τις συνθήκες.
Είδη τεχνητών- Top water - Μinnow
Από όλους τους τύπους τεχνητών, αυτοί που κάνουν για ψάρεμα στα ρηχά νερά είναι τα Top Water και κάποια από τα minnow. Στα Top Water, δηλαδή επιφάνειας, υπάρχουν τα walk the dog τεχνητά τα οποία που δεν έχουν γλώσσα, επιπλέουν και είναι σχεδιασμένα από τις εταιρίες να κινούνται δεξιά-αριστερά σε κάθε χτύπημα του καλαμιού μας. Υπάρχουν όμως και τα popper που η μούρη τους είναι σχεδόν κάθετη με αποτέλεσμα σε κάθε twich να σηκώνουν νερό μπροστά τους.
Aπό το θηριώδες Pibara 190 μέχρι το μικροσκοπικό Ζιp baits fakie, η φιλοσοφία των wtd τεχνητών παραμένει ίδια.
Και τα δύο, μας
επιτρέπουν να ψαρέψουμε κυριολεκτικά σε όλους τους βυθούς ενώ απευθύνονται σε
μεγάλη γκάμα ειδών ψαριών. Το καλύτερο
'όμως είναι ότι οι εικόνες της επίθεσης στον αφρό μένουν ανεξίτηλες! Τέτοια
τεχνητά έχουν όλες σχεδόν οι εταιρίες και μερικά από αυτά είναι το DUEL Silver
Dog, IMA
Salt Skimmer ,RAPALA
X-Rap
Pop, SEASPIN
Pro-Q , YOZURI Hydro
Popper, Popper
bait της SHIMANO, Pibara της Βlue
Spin και πάρα
πολλά άλλα. Και στους δυο τύπους υπάρχει μια ιδιομορφία σε σχέση με τα υπόλοιπα
τεχνητά σκληρά και μαλακά. Επειδή συνήθως βλέπουμε την επίθεση βιαζόμαστε να
καρφώσουμε. Θέλει πρώτα να νιώσουμε το καλάμι να λυγίζει και μετά κάρφωμα ώστε
να το σιγουρέψουμε, και να μην το χάσουμε λόγω επιπόλαιου πιασίματος.
Στα minnow τώρα τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα. Εδώ το internet θα σταθεί αρωγός στην προσπάθεια μας να βρούμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε ώστε να κάνουμε σωστή επιλογή. Όλες οι μεγάλες εταιρίες, κατασκευάζοντας ένα τεχνητό θέλουν να του δώσουν, πέρα από τα άλλα χαρακτηριστικά, συγκεκριμένο βάθος πλεύσης. Για παράδειγμα, στην φωτογραφία παρακάτω η DUO μας ενημερώνει πως το Bullet θα βυθιστεί μέχρι το πολύ σαράντα πόντους, ανεξαρτήτως ταχύτητας που μαζεύουμε με τον μηχανισμό.
Tα τρία
τελευταία μάλιστα πολλές φορές μπορείς να δεις την ράχη τους να ξενερίζει...
τόσο ρηχά πλέουν! Εννοείτε ότι υπάρχουν πολλά άλλα τεχνητά που περιμένουν να τα
ανακαλύψετε. Για να σας βοηθήσω, κοινό τους γνώρισμα είναι η μικρή γλώσσα και η
floating ιδιότητα. Εδώ πρέπει να πούμε πως υπάρχουν και
τεχνητά sinking που όταν
τα φέρνεις ανεβαίνουν αφρό αλλά προσωπικά προτιμώ να μην το ρισκάρω, καθώς αν
για οποιοδήποτε λόγο σταματήσουμε να μαζεύουμε νήμα, το τεχνητό θα μείνει για
πάντα στην αγκαλιά του Ποσειδώνα. Είναι κρίμα και για την τσέπη μας και για το
περιβάλλον, αφού αυτά μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε μόνο σε πιο βαθιά νερά.
Κάτι άλλο
όσον αφορά το μέγεθος, καλό θα ήταν να μην είναι όλα ίδια. Από πέντε μέχρι και δεκαπέντε εκατοστά είναι
μια καλή διαφορά, ώστε να καλύψουμε και τα διαφορετικά μεγέθη μικρόψαρων που
κρατά ο τόπος. Άλλωστε, σε όλες τις τεχνικές του spinning, από LRF μέχρι heavy spin, υπάρχουν
διαφόρων μεγεθών τεχνητά ώστε να έχουμε μια ποικιλία στο... μενού που
σερβίρουμε στα ψάρια! Τα πιο βαριά από αυτά θα μας βοηθήσουν να κάνουμε
ικανοποιητικές βολές και με κόντρα καιρό, οπότε η δική μου λογική λέει :
ποικιλία στο μέγεθος και στο βάρος, παρά στο χρώμα και στο σχήμα.
Μια
μοναδική εμπειρία στα ρηχά
Δεν θα ξεχάσω μια εμπειρία από ένα ψάρεμα του περσινού χειμώνα. Έγινε σε μια παραλία με πολύ ψιλό βότσαλο. Αέρα σχεδόν δεν είχε και όταν ψιλοφύσαγε τον είχαμε πλάτη. Είχε όμως ένα τρομερό αντιμάμαλλο, τόσο που το τελευταίο σκαλοπάτι που έσκαγε το κύμα με εκεί που σταμάταγε το νερό ήταν τουλάχιστον δώδεκα μέτρα. Με την ολόσωμη ψαρεύαμε μέσα στο νερό, με συνεχή μετακίνηση γιατί βούλιαζες. Επίσης, είχε τρελή θολούρα με συννεφιά. Για μένα αυτές ήταν οι τέλειες συνθήκες. Το τελευταίο σκαλοπάτι λοιπόν, το έβλεπες όταν σηκωνόταν το νερό πριν σκάσει σε αφρούς, σαν ένα θολό τοίχο ενός μέτρου ύψους. Κάποια στιγμή ξεχώρισα κάτι πλάκες. Σκέφτηκα, “ρε μπας και εδώ κρύβονται τα ρημάδια;;;”.
Με τον καιρό σύμμαχο οι εκπλήξεις δεν θα είναι τυχαίες...
Έβαλα το Silver
Dog και έκανα βολή, φέρνοντας το τεχνητό έξω με ψηλά
το καλάμι και χτυπήματα γιατί αν το κατέβαζα, το νήμα το παρέσερναν τα
διαδοχικά κύματα και έχανε την κίνηση του. Τέσσερα μέτρα πριν το τέλος, άρχισα
να το μαζεύω συνεχόμενα για να μην σκαλώσει ή μπερδευτεί το τεχνητό μέσα στο
κύμα. Τότε είδα μια εικόνα που δεν θα την ξεχάσω ποτέ.... Ένας τοίχος θολού
νερού ένα μέτρο ύψος με το τεχνητό στο κέντρο και ένα λάβρακας με ανοιχτό το
στόμα να έρχεται με μανία από πίσω του, να το μπουκώνει και να σκάει μέσα στους
αφρούς δύο μέτρα από τα πόδια μου. Σάστιζα, κάρφωσα και το κύμα πήρε το ψάρι
προς τα πίσω και άρχισε το πάρτι με τα φρένα. Πάλευα το ψάρι και φώναζα,
κάνοντας το ψαροταίρι μου να τρέξει για να δει τι γινόταν. Το ψάρι δεν έλεγε να
βγει γιατί μια το έφερνε προς τα έξω το κύμα και του έπαιρνα μέτρα, και μια το
έπαιρνε πίσω κάνοντας το να φαίνεται σαν δέκα κιλά. Στο τέλος μπήκα μέχρι την
μέση, έγινα μούσκεμα ενώ τη ώρα που το κύμα το έφερνε δίπλα μου δεν το έβλεπα
αφού ήταν μέσα στους αφρούς. Αναγκαστικά, μάζεψα πολύ γρήγορα και τρέχοντας
προς τα έξω κατάφερα επιτελούς και το “προσγείωσα” στην ακτή. Σκηνές
σουρεαλιστικές, με εξοπλισμό ένα καλάμι με c.w. 5-20 γρμ.
και ένα λαβράκι-μαχητή, δυόμιση κιλά!
Ας μην
ξεχνάμε όμως ότι είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να αρπάζουν το τεχνητό μας και
ψάρια σε μεγέθη που πρέπει πάση θυσία να απελευθερώνονται. Δεν υπάρχει κανένας
λόγος να κρατάμε ψάρια που δεν έχουν αναπαραχθεί έστω μία φορά, μόνο και μόνο
για να τα πάμε σπίτι. Άποψη μου είναι το spinning και το ψάρεμα εν γένει είναι χόμπι και ως τέτοιο δεν χωρά η σκέψη
“τόσα έξοδα έκανα, ας το κρατήσω το μικρό”. Με πιο λίγα χρήματα πάμε σε
ταβερνάκι και περνάμε εξίσου καλά με την ίδια παρέα.
Μια συνέντευξη του Θανάση Πάτσιου για την Ερμιόνη. Ενα σύντομο ιστορικό της πόλης από την αρχαιότητα ως σήμερα και βέβαια μια ψαροκουβέντα...